เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ เผื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับมือใหม่ที่คิดจะเลี้ยงกระรอก

เดิมเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้วแต่ไม่คิดเลี้ยงกระรอก เพราะชอบสุนัขมากกว่า แต่ด้วยการทำงานที่ต้องงงเปลี่ยนแปลงที่พักบ่อย ๆ ต้องอยู่คอนโดหรือไม่ก็แฟลตทำให้ไม่สามารถเลี้ยงสุนัขได้ ประจวบเหมาะกับแฟนไม่ได้ทำงานเป็นแม่บ้าน เขาจะเหงาก็เลยศึกษาในอินเตอร์เนตเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงก็เลยไปซื้อกระรอกที่จัตุจักรมาเลี้ยง (ยังไม่ลืมตา ) ซึ่งยอมรับว่าเป็นมือใหม่เลี้ยงได้ สี่ห้าวันก็ตายซึ่งแฟนนอนร้องไห้ทุกคืน จากนั้นเราก็ศึกษาวิธีการเลี้ยงและได้เข้าเวปของคุณแนน  และก็ได้ไปซื้อรอกที่บ้านของคุณแนน เน้นที่ลืมตาแล้ว ก็นำมาเลี้ยงโดยให้ความรักเขามากๆ ปัจจุบันนี้ก็ซนดื้อแต่เขาก็เข้าใจในธรรมชาติของเขา เลี้ยงแบบปล่อย แต่มีเวลาให้ 24 ชั่วโมง รักยิ่งกว่าลูก ทุกวันนี้ก็พูกพัน เป็นห่วงเขา ถึงบางครั้งเขาจะทำอะไรที่เราคิดว่าไม่ใช่ เช่น กัดทุกอย่างที่เราหวง ฉี่และขี้ไม่เป็นเวลา และทุกที่ที่อยากฉี่ แต่ก็ไม่เคยเลิกรัก จึงฝากมายังผู้ที่คิดจะเลี้ยงกระรอก ถ้าคิดจะเลี้ยงต้องมีความรักจริงอย่าคิดว่าเขาเป็นสัตว์น่ารัก ให้คิดว่ารักเขาเพราะเป็นเขาครับ