เรื่องมีอยู่ว่า ผมชื่อจอร์จกระรอกแสนเจ้าเล่ห์ แอบหนีออกจากบ้านไปเมื่อเวลาทุ่มกว่า ๆ
ทันใดนั้น แม่ก็เห็น ตายๆๆ จะโดนตีใหมเนี่ย เมื่อตอน 5 โมงแม่ก็พาออกไปเที่ยวแล้ว
เรายังแอบออกมาคนเดียวอีก แม่เคยห้ามไว้แล้ววววววว ว่าห้ามไปใหนคนเดียว กลัวหมากะแมวฟัดเอา

แม่ก็มายืนรอผมอยู่หน้าบ้าน ผมก็ได้ยินเสียงเรียกนะ ทำไงได้ใจนึงก็อยากสนุก ใจนึงก็กลัว
ใหน ๆก็ใหน ๆละ ผมเลยวิ่งผ่านหน้าแม่ ผ่านไปผ่านมา
แม่เริ่มโมโหครับ แม่เลยปล่อยผมไว้คนเดียวข้างนอก แม่ปิดบ้าน แต่แม่ก็ขึ้นไปเปิดหน้าต่างไว้ให้ผม
ผมก็วิ่งตามสายไฟไปเรื่อย ๆ ปีนต้นไม้เล่นไปเรื่อย วันนี้ผมไปไกลมากครับ
ระหว่างทางที่ผมวิ่งไป มีตัวอะไรก็ไม่รู้จับกลุ่มกันอยู่ ผมเลยตัดสินใจวิ่งผ่ากลางวงเลยครับ
อุ้ยยยยยย......เขาบินได้ด้วยอ่ะ (วงแตก) นานเข้าผมเริ่มหิวข้าว นึกถึงหน้าแม่ ก็เลยวิ่งกลับมาผมมานอนรอแม่อยู่ในกรง ที่นอนประจำของผมเอง คริ ๆ

แม่มาแล้ววว....กลัวๆๆๆ แต่ทุกคนรู้ใหมครับ แม่ไม่ว่าผมซักคำ ไม่ดุ ไม่ด่า ไม่ว่า แถมเอาข้าวโพดหวานๆมาให้ผมกินอีก .....แม่หอมผมใหญ่เลย จุ๊บบบบบบ
วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวถ้าผมมีโอกาสออกไปอีกผมจะมาเล่าให้ฟังใหม่....