ชื่อนัตตี้ นะคะ คือเรามีกระรอกอยู่ 1 ตัว ชื่อ เจเจ ค่ะ เจอน้องเค้าที่สวนจตุจักร ตอนที่ไปดูลูกสุนัขค่ะ น้องอยู่ในกองขยะในรางน้ำน่ะค่ะ เก็บน้องเค้ามาเลี้ยงตั้งแต่เดือน มีนา ได้ จนถึงทุกวันนี้ ตอนที่เอาน้องมาเลี้ยงมาได้สักพักเวลาเรียกน้องจะมาหาเรานะคะ แต่เด๋วนี้เรียกไปเถอะไม่มาอ่ะค่ะ น้องไม่เคยนอนกรงนะคะ จะนอนกับเราตลอด   เค้าจะอยู่ในห้องอ่ะค่ะ   น้องชอบเล่นต่อสู้ ชอบเล่นแรงๆ คือจะชอบมางับนิ้วเราให้เราโยกไปมาส่วนน้องก็งับสบัดไปสบัดมา เจ็บแต่ทนเพราะรักค่ะ จะพาน้องออกมานั่งเล่นหน้าบ้านประจำ มีมาเมื่อวานซืน เอาน้องไปขึ้นต้นมะพร้าว น้องวิ่งขึ้นไปสูงจนสุดโซ่เลยโซ่ยาวมากนะคะซื้อจากพี่แนนไป เลยตะโกนให้แม่เอาเก้าอี้มาต่อขาให้ค่ะ คราวนี้น้องก็วิ่งจนสุดโซ่อีกค่ะ คราวนี้ไม่ไหวแล้วไม่มีอารายมาต่อได้แล้ว ตอนนั้นใจคอไม่มี ดีความรู้สึกเลยว่าน้องไม่อยากอยู่กับเราน้องจะไปแน่ๆแล้ว พยามยามเรียกน้องเค้าค่ะน้องก็ดิ่นกระชากโซ่ตลอด แต่น้องก็หันมามองเราเหมือนกัน ตอนนั้นน้ำตาเริ่มคลอเบ้าถามใจตัวเองแล้วว่าทำไมน้องอยากไปน้องไม่อยากอยู่กับเรา ตอนนั้นก็สองจิตสองใจจะปล่อยหรือไม่ปล่อยดี ถ้าปล่อยน้องจะกินยังไง จะหาอะไรกิน งูก็เยอะแมวก็แยะ หมาก็เพียบ แต่ไม่ใช่ของหนูนะคะ พอดีบ้านเป็นสวนติดๆกันค่ะ มันก็จะมาวิ่งเต็มไปหมด ถ้าไม่ปล่อยจะทรมานใจน้องรึป่าว ตอนนี้นทำไรไม่ถูกค่ะ เลยร้องไห้เลยร้อง แล้วก็เรียกน้องเค้าค่ะ **เจเจ ลงมานะ ลงมาเถอะ พี่รักหนูนะ เจเจ รักมากที่สุดนะ อย่าไปเลยนะเจเจ อยู่กับพี่เถอะ ขอร้องนะ **เรียกไปก็ร้องไห้ไปค่ะ เสียใจมากสุดเลย เราก็ลองเอื้อมมือ 2 ข้างไปหาน้องเค้า น้องก็มองมานะคะ เราก็จับตัวน้องไว้ น้องก็ไม่ดิ้นนะคะ พอเอาลงมาได้ น้องก็ไต่มาที่บ่า มาเลียหน้าเลียน้ำตาเราค่ะ ตอนนั้นพูดอะไรไม่ออกค่ะร้องอย่างเดียวแล้ว ปากก็บอกว่า **เจเจ รักเจเจ นะ รักมากนะ เจเจอย่าทิ้งพี่นะ** พอเริ่มทำใจได้ หันมามองน้อง น้องก็เลียยังไม่เสร็จค่ะ มาซุกอยู่ต้นคอบ้าง เราก็เลย เจเจ เดินเล่นนะ ไปเที่ยวนะ คราวนี้น้องไม่ลงจากตัวแล้วทำไงก็ไม่ลง จับตัวน้องเค้าลงพื้นก็วิ่งขึ้นมาบนตัวเราอีกค่ะ ทำมาเลียเหมือนเดิม เหมือนกับจะปลอบใจเรา ถ้าน้องพูดได้คงพูว่า **เออ ไม่ไปแล้ว สงสารอยู่ด้วยก็ได้** พี่ๆน้องๆเพื่อนๆ เราจะทำไงดีค่ะ น้องเปนแบบนี้ เรียกก็ไม่ม จับก็ไม่ได้เลยเด๋วนี้ จับได้แต่ให้จับแป๊ปเดียวเองอ่ะ  ไม่เหมือนแต่ก่อน ช่วยที่ทำไงดีคะ