2 เดือนกว่าแล้วที่เราจบกัน
และก็ 2 เดือนกว่าแล้วที่ฉันต้องอยู่คนเดียวทุกคืน
โดยที่ไม่ได้คุยโทรศัพท์กับเค้าเหมือนทุกวัน
ฉันถามเค้าเสมอว่า "ไม่เบื่อกันบ้างหรือไง"
เค้ามักจะตอบว่าไม่ ซึ่งมันทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจเสมอ
เมื่อรู้ว่ายังมีเค้าตลอดเวลา
แม้ว่าตอนนี้ฉันยังทำใจรับมันไม่ค่อยได้
แต่ก็จะพยายามเพราะรู้ว่าถึงรั้งไปก็ไม่ได้ใจเค้ากลับมา
เค้าไม่ใช่คนที่รักฉันคนเดิมอีกต่อไป
ฉันเฝ้านึกถึงวันเก่าๆว่าจะมีผู้ชายคนไหนจะมารักฉันได้มากมายขนาดนี้
เค้าเคยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน
จนฉันรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นความเคยชิน
จนวันนี้วันที่เค้าหมดรักฉัน ฉันได้แต่เฝ้าคิดว่า
ฉันมัวแต่ทำงาน จนฉันลืมอะไรบางอย่างไป
ฉันลืมความรักของฉันเอง
ฉันลืมที่จะเติมน้ำหล่อเลี้ยงความรักของเรา
จนวันนึงต้นความรักนี้ มันได้ตายลง
ฉันไม่สามารปลูกมันขึ้นมาได้อีก
ฉันยังคงรักเค้าและไม่มีวันที่จะลืมรักนี้ได้เลย