ถึงเด็กๆทุกตัว ทั้งทียังมีชีวิตอยู่ และได้จากไปแล้ว
หม่ามี๊รักหนูทุกตัวนะลูก จะดูแลให้ดีๆ แม้ว่าจะไม่ได้ให้ได้วิ่งเล้นได้อิสระ
อย่างตัวอื่นๆเค้า แต่เชื่อว่าเรื่องอาหารการกิน พวกหนูๆก็ไม่แพ้ใครนะ
นี่เป็นสิ่งเดียวที่จะชดเชยให้พวกหนูได้
ตอนนี้ในใจได้แต่คิดว่า เหนื่อย และสงสารเด็กๆเหลือเกิน
ถ้าไปอยู่กับคนที่สามารถให้ความรักได้อย่างเต็มหัวใจก็คงดี
ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้พวกหนูไม่ได้ ความรักที่มีต้องแบ่งปันกันไป
ไม่อยากจะรักตัวไหนมากกว่า เพราะทุกตัวน่ารักเท่ากันหมด
มีชีวิต มีลมหายใจเหมือนๆกัน ต่อให้หนูเป็นแค่กระต่ายไทย
หรือหนูจะไม่มีค่าอะไรในสายตาใคร แต่หนูก็จะได้รับสิทธิ์เท่ากับตัวอื่นๆ
ที่คนอืนๆเห็นว่าราคาแพงกว่า
แววตาที่พวกหนูมองมา มันทำให้ใจหายทุกครั้งไป อยากจะเข้าไปลูบหัวทุกครั้ง
อยากจะรักให้ได้มากๆ แต่ก็ทำให้ไม่ได้เต็มที่
ถ้ามีหนูแค่ตัวเดียวคงรักได้เต็มหัวใจ
บางครั้งต้องมองพวกหนูตายไปต่อหน้าต่อตา รู้สึกใจหาย
ไม่กล้าที่จะรักให้มาก เพราะเวลาหนูหายไปมันคิดถึงเหลือเกิน
มีคนถามว่าทำไมจำพวกหนูได้ทุกตัว ท้งๆที่มีเยอะๆแยะ
แล้วทำไมจะจำไม่ได้ล่ะ ในเมื่อเห็นทุกวัน แค่เปลี่ยนกรงไปก็รู้แล้ว
พยายามจะซื้อของให้กินเยอะๆ เพราะเวลาพวกหนูมองด้วยสายตามีความหวัง
และกินอย่างอร่อย มันก็ทำให้รู้สึกว่า อย่างน้อยก็ได้กินของอร่อยๆกันนะ
เกิดมา 1 ชาติ ลองกินอะไรที่ไม่เคยกิน ลองกินอะไรที่อร่อยๆดูบ้างคงดี
แต่คงให้เยอะไม่ได้ ไม่ดีต่อระบบย่อยอาหารของหนู
บางครั้งไม่อยากจะขายพวกหนูเลย
อยากจะรัก อยากจะเลี้ยงทุกๆตัว
แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ให้หนูไปอยู่กับคนที่รักหนูมากๆ
มีหนูเป็นแก้วตาดวงใจ เพียงตัวเดียว
คงจะดีกว่า ต้องมาแบ่งปันความรักกันเช่นนี้
เพราะเหตุนี้ทำให้ไม่อยากขายให้มากมาย
อยากขายให้กับคนที่รัก และจะรับพวกเค้าไปดูแลได้อย่างดี
มีความสุขทุกครั้งที่เห็นพวกหนูกินกันอย่างอร่อย
เล่นกันอย่างสนุก
ขอโทษนะเด็กๆที่ต้องจากไปจากความสะเพร่าและไม่ดูแลหนูให้ดี
หนูรู้มั้ยว่าหนูได้สละชีวิตให้กับน้องๆตัวอื่นๆให้หม่ามี้รู้วิธีรักษา
และป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นกับตัวอื่น ขอบคุณทุกๆตัวเลย
ขอให้ไปเกิดในที่ดีๆ นะ
ความคิดเห็น