อาชีพในฝัน

ตอนเด็กๆมักจะมีคนถามว่า โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร...คำตอบในตอบนั้นมากมายสารพัด
จนครั้งล่าสุดที่ถูกถามคือตอนเรียนอยู่ ปี 2 ว่า อยากทำอาชีพอะไร คำตอบในตอนนั้นฟังดูประหลาดๆ
อยากอยู่กับหมา เพราะตอนนั้นรักหมามาก คือทำอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหมาเป็นพอ คิดแค่นั้น 

               จำได้ว่าตอนอยู่ปี 1 - ปี 2 ช่วงซัมเมอร์ ดันติด F เคมี
เลยต้องอยู๋เรียนมันวิชาเดียวนี่แหละ ก็เลยหางานพิเศษทำ เพราะเบื่อมากมายกับชีวิตอยู่หอ
ที่ต้องอยู่แต่ในเมืองที่พอ 2 ทุ่มปุ๊ป ปิดไฟ ปิดบ้านกันยังกะเที่ยงคืน การได้ออกทำงานบ้างก็ดี
แน่นอนต้องเลือกงานสบาย รายได้งาม...555 เลือกไปสารพัด
พนักงานขายไอศครีมก้อไม่ดี ชั่วโมงนึง 10 กว่าบาท ให้ทำวันละ 4 ช.ม.
แล้วจะเหลือค่ารถกลับถึงนครปฐมมั้ยเนี่ย รึจะเป็นไก่ทอด ก้อไม่ต่างกัน
ซึ่งงานพิเศษเหล่านี้เป็นงานยอดฮิตเชียว เรื่องมากแบบนี้ตกงานชัวร์
แต่ๆๆๆ ดันเหลือบไปเห็นงานๆนึง รายได้วันละ 600 ++ ค่าคอม
แหมน่าสน สมัย 6-7 ปีที่แล้ว วันละ 600 นี่ถือว่ามากอยู่
เลยเอาวะ..ใจกล้าหน้าด้านสมัครดู เค้าบอกแต่งตัวสวยๆไปสัมภาษณ์นะ
เอารูปงามๆไปด้วยสัก 2 รูป นั่งคิดในใจ งานอะไรเนี่ย เอาน่า...ลองไปดู
สรุปคือเค้าอยากได้พนักงานเชียร์สินค้า ขอแบบตัวเล็กๆ แล้วเค้าก็ให้แนะนำตัว
ไปทั้งมหด 10 คน เค้าเลือกแค่ 3 คน แล้วจะได้มั้ยเนี่ย แต่ละคนใส่ส้นสูงปรี๊ด
แถมสวยมากมาย ผ่านไป 10 นาทีรอผล เออ..ติด 1 ใน 3 โชคดีมากมาย
ทำงานวันแรก เค้าบอกว่า ไม่ต้องทำอะไรมาก
ยืนอย่างเดียว 8 ชั่วโมง พัก 1 ชัวโมง ห้ามให้หน้าซีด
และที่สำคัญไอ้ชุดที่ใส่นี่มันสั้นได้ใจจริงๆ ผ่านไป 3 วัน
รับเงินกลับมา 1800 ++คอมอีก 500 หว่า เออดีแฮะ สบายดี
วันๆไม่ต้องทำอะไร ยืนยิ้มอย่างเดียว งานสบ๊าย รายได้งาม
เลยโทรไปถามพี่เค้าอีกที พี่คะมีงานอีกมั้ย เรียกหนูได้ 
งานที่ 2 อันนี้งานยาว ทุกเสาร์ อาทิตย์ วันละ 700 ค่าคอมเพิ่ม
ถ้าเค้าขายได้ 30000 ได้คอม 10% แบ่งกันกับเพื่อนๆอีก 5 คน
เลยเกาะที่นี่ยาวเลย...ทำได้ ไม่นานก็เปิดเรียน อดทำต่อ
เพราะต้องเรียนทุกวันเช้าแล็คเชอร์ บ่ายทำแล็บ งานพิเศษเลยจบไปแต่บัดนั้น
             
               พอเรียนจบ ชีวิตก็หักเห ไปทำงานคนละเรื่องกับที่เรียนมาเลย
ตอนเรียน เรียนเกี่ยวกับสัตว์ อยู่กับฟาร์ม แต่พอจบต้องไปอยู่กับการท่องเที่ยว
เป็นอะไรที่ต้องเพ้อฝัน และใช้จินตนาการในการสร้างสรรค์ในการคิดโปรแกรมทัวร์เพื่อให้ได้
โปรแกรมทัวร์ที่น่าไป ดึงดูดลูกค้าสุดๆ และคิดว่าคงมีคนจำนวนไม่น้อยที่เป็นเช่นนี้
คือ เรียนมาอย่างนึง แต่ดันไปทำงานอีกอย่างนึง ชีวิตหนอช่างไม่ยุติธรรมเลย
แต่ก็อีกนะ หารทำทัวร์ต้องมีจินตนาการสูงมากมาย เพราะไม่ได้ไป
แต่ต้องคิดโปรแกรมออกมาเหมือนว่าเคยไปมาแล้วสัก 20 รอบ
โดยอาศัยข้อมูลจากหนังสือ อินเตอร์เน็ต และสอบถามไกด์
เพื่อให้ได้โปรแกรมที่สมบูรณ์ และน่าสนใจที่สุด วันที่สัมภาษณ์งาน
คำถามยอดฮิต คุณคิดยังไงที่จะทำงานตรงนี้ มันไม่ตรงกับที่คุณเรียนมาเลย 555
เตรียมคำตอบไว้แล้ว เพราะรู้ว่าต้องถามแน่...และเค้าก็ให้กลับไปบอกว่าจะเรียกตัว
ถ้าเค้ารับเข้าทำงาน ผ่านไป 1 สัปดาห์เค้าไม่เรียก คิดว่าคงแห้วแล้ว เลยไปรับงานอีกที่ไว้
และความซวยก้อบังเกิด บริษัทดันโทรมาตามไปทำงานบอกไปพรุ่งนี้เลย
โอ้โห กะไม่ให้เตรียมตัวบ้างเลยหรือไงเนี่ย แต่ผู้จัดการให้เหตุผลว่า
ต้องพร้อมอยู่ตลอดเวลา ช่วงทำงาน 3 เดือนแรก อยากลาออกมาก เบื่อมาก
ทำไมวันๆ เหมือนมีสัก 48 ชั่วโมง ผ่านไปช้า พอทำไปได้สักพัก
คนในออฟฟิศลาออกหมด เหลือฉันคนเดียว ซวยแล้วไง
ต้องทำตั้งแต่ แม่บ้านยันผู้จัดการ ทำมันทุกอย่าง สิ่งที่กลัวที่สุดคือภาษาอังกฤษ กลัวมากกก
แต่งานตรงนี้ต้องอยู่กับฝรั่ง แรกๆก้อกลัว พอไปนานๆเริ่มไม่กลัว รู้สึกว่าฝรั่งใจดีมาก
เวลาทำงานด้วย ถ้าเราไม่เข้าใจเราถามได้ และเค้าก็จะค่อยๆตอบช้าๆ
แล้วถามว่า You'r Understand ? ซึ่งถ้าไม่เข้าใจเราก้อจะตอบไปตรงๆว่าไม่เข้าใจ
แต่ถ้าเข้าใจแล้วเราก้อบอกว่าเข้าใจ เพราะงานจะพลาดไม่ได้
เรื่องแกรมม่าไม่ต้องพูดถึง ผิดแหลก แต่ฝรั่งต่างจากคนไทยที่ว่า คนไทยเน้นแกรมม่า
ต้องพูดให้ถูก แต่ฝรั่งเน้นให้เข้าใจกันเป็นพอ
คงไม่ต่างกันเวลาฝรั่งมาบ้านเรา พูดมานิดนึงให้เราเข้าใจ
เค้าก้อเอาตัวรอดเวลามาเที่ยวสบายๆ แต่ถ้าเค้ามานั่งเรียงภาษาให้เต็มประโยค
รับรองคนไทยยังไม่รู้เรื่องเลย เพราะภาษาที่เราใช้ในแต่ละวันมันถูกต้องซะที่ไหน
ยกเว้นคนที่ทำงานเกี่ยวกับวิชาการ อันนี้แกรมม่าควรถูกต้อง
ภาษที่ใช้ควรเป็นมาตราฐาน ขืนมั่วๆฝรั่งเค้าคงไม่ปลื้ม
กลับมาต่อ แรกๆพูดไม่ค่อยได้ (ตอนนี้ก้อยังพูดไม่ได้ 555)
แต่ถ้าเกิดมันไม่ตรงตามที่เราบอกไว้ แล้วลูกค้าโทรสายตรงมา ไม่รู้ทำไมพูดได้ยาวเป็นหางว่าว
แปลกดี...ทำงานตรงนี้ ท้าทายมาก จะไม่ท้าทายได้ไง ส่งลูกค้าไปเที่ยวอเมริกา
พอมีปัญหา โทรกลับมาประมาณ 6 โมง แต่ส่วนใหญ่ไกด์จะเก่ง
และสามารถจัดการได้ แต่บางครั้งจำเป็นต้องโรมาเพื่อถามทางนี้ในกรณีที่ว่ามีเงินเข้ามาเกียวข้อง
เพราะไกด์ไม่มีอำนาจตัดสินใจขนาดนั้น

              ชีวิตตอนทำงานทัวร์ กับตอนนี้ต่างกัน ทำทัวร์เป็นอะไรที่ต้องสวยหรูดูดี
เพราะลูกค้าส่วนใหญ่รวย - รวยมากกกกก ทัวร์ 1 ทริป ถูกสุด 89,000 บ. กลางๆก้อ แสนต้นๆ
ไปกับทีเป็นครอบครัว ความเรื่องมากไม่ต้องพูดถึง สุดยอด แต่ลูกค้าบางคนก็น่ารัก
พูดง่าย เข้าใจง่าย แต่ลูกค้าบางประเภท ซึ่งไม่ขอเอ่ยว่ากลุ่มไหน เรื่องมากเว่อ
 รู้มากเหลือเกิน ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยชอบไปส่งทัวร์ เพราะขี้เกียจรับหน้าลูกค้า
เลยมักจะให้นอื่นไป แต่ส่งทัวร์ก้อดีอย่างนะ ได้ครั้งละ 1,000 ยังไงก้อเหลือ
ส่วนใหญ่เค้าเลยแย่งกันส่งทัวร์ เพราะได้เงิน แต่คิดดูบ้านอยู่นครปฐม
ไปส่งทัวร์สุวรรณภูมิ แล้วไฟล์บินไปเมกาเนี่ย 4 ทุ่มอัพ หรือไม่ก้อเที่ยงคืน
หรือถ้าไปเมกาตะวันตกก้อดีหน่อยบ่าย 2 เหนื่อยแสนเหนื่อย ขอบายดีหว่า 
เวลาไปส่งทัวร์ส่วนใหญ่จะแต่งตัวสวย(แต่ต้องสุภาพ) ไม่รู้ทำไง
ถ้าส่งลูกค้ากรุ๊ปราชการ ต้องใส่สูทคลุท ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อาจเพราะต้องการความเป็นทางการ

               การทำงานทัวร์มันเหมาะมากสำหรับคนชอบเที่ยว
เพระอย่างน้อยเราก้อต้องมีหางเลขได้เที่ยวบ้าง ไปนู่นไปนี่ หรือเวลาเอเจ่นต่างๆเชิญไปกิน
เที่ยวก็ได้ราคาถูก แต่ส่วนใหญ่ถ้างานกินจะฟรี ที่ชอบสุดเห็นจะเป็นล่องเรือที่เจ้าพระยา
งานหรูหรา อาหารเพียบ ฟรีตลอดทิป เอาเข้าจริงถ้าไม่ได้ไปฟรี คงไม่ยอมเสียเงิน 1300 บาท
เพื่อไปล่องเรือแค่ชั่วโมงเดียว และงานก้อมีบ่อยมาก อยากไปก้อลงชื่อ แต่ไป 2 ครั้งก้อเบื่อละ
เปลี่ยนๆ หรือเป็นงานในโรงแรม ส่วนใหญ่ก็โรงแรมหรูๆ บางครั้งก็มีแจกตั๋วเครื่องบิน
หรือแพ็คเกจทัวร์ ซึ่งมันก้อรู้สึกว่าก้อดีนะ เวลาไปงานก้อจะได้เจอเพื่อนๆจากที่อื่นๆ
ได้คุย แต่การทำงานกับคนย่อมเครียด และการทำทัวร์ไม่เหมาะเลยสำหรับคนที่ไม่ชอบอะไรที่เปลียนแปลง
เพราะสามารถเปลี่ยนได้ทุกนาทีจริงๆ เต้องพร้อมกับทุกสถานการณ์ พร้อมกับทุกเรื่อง ทุกอย่างมีทางออกเสมอ 

              เมื่อก่อนจะไปไหนทีหอบกระเป๋า 3-4 ใบ แต่เดี๋ยวนี้ กระเป๋าใบเล็กๆก้อพอ
เดินทางง่ายดี คล่องตัวด้วย มีครบเหมือนกัน ไม่ค่อยเอาผ้าเช็ดตัว ไปเพราะยังไงโรงแรมก็มีให้
ไปแบบสบายๆ พอทำไดสักพักรู้สึกว่ามันไม่ใช่ เราไม่ได้ชอบแบบนี้ เหนื่อยนะทีต้องเจอกับคนมากมาย
การทำงานกับคนนี่เหนื่อยจริงๆ อยากอยู่กับกระต่าย รักกระต่าย อยากมีร้านเล็กๆ
เลยเริ่มเปิดร้านเล็กๆ ที่....ขายเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ก่อน พอเปิดได้ครึ่งปีก้อลาออกจากงาน มาเปิดร้าน
และทำอย่างเต็มตัว มีคนถามว่า ไม่เสียดายหรอ งานก็ดี ได้เที่ยวด้วย คำตอบคือไม่เลย
แม้ว่าการอยู๋กับกระต่ายจะไม่ได้สวยงาม ไม่ได้เที่ยว แถมต้องอยู้เฝ้าอีกตะหาก
แต่มันก้อสบายใจ และสุขใจมากกว่า และตอนนี้ก็คิดว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ชอบ และจะทำให้ดีที่สุด